کد مطلب:129991 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:121
فرستاده ی ابن زیاد نزد والی مدینه
طبری گوید: «عبدالملك گفت: چون بر امیر عمرو بن سعید وارد شدم، پرسید: چه خبر؟ گفتم: خبر خوشحال كننده برای امیر، حسین بن علی (ع) كشته شد. گفت: خبر قتل او را جار بزن. من جار زدم. به خدا سوگند، هیچ كس را ندیدم كه همانند زنان بنی هاشم در خانه شان برای حسین (ع) شیون و زاری كند.
در این هنگام عمرو بن سعید - خندید - و گفت:
زنان بنی زیاد شیون كردند، شیونی! همانند شیون زنان ما در بامداد جنگ ارنب.
- ارنب جنگی بود كه بنی زبید علیه بنی زیاد، از بنی حارث بن كعب از قبیله عبدالمدان، برپا كردند و شعر از عمرو معدیكرب است -.
آن گاه عمرو گفت: این شیون به جای شیون برای عثمان بن عفان!
آن گاه منبر رفت و مردم را از قتل حسین (ع) باخبر كرد [1] و پس از دعا برای یزید بن معاویه فرود آمد. [2] .
در این هنگام عمرو بن سعید - خندید - و گفت:
زنان بنی زیاد شیون كردند، شیونی! همانند شیون زنان ما در بامداد جنگ ارنب.
- ارنب جنگی بود كه بنی زبید علیه بنی زیاد، از بنی حارث بن كعب از قبیله عبدالمدان، برپا كردند و شعر از عمرو معدیكرب است -.
آن گاه عمرو گفت: این شیون به جای شیون برای عثمان بن عفان!
آن گاه منبر رفت و مردم را از قتل حسین (ع) باخبر كرد [1] و پس از دعا برای یزید بن معاویه فرود آمد. [2] .
[1] تاريخ الطبري، ج 4، ص 356؛ الارشاد، ج 2، ص 123. كشف الغمة (ج 2، ص 68) و مثيرالاحزان (94) بخشي از اين روايت را نقل كرده اند، جز اينكه از روايت ابن نما چنين برمي آيد، آن كسيكه قتل حسين (ع) را ندا داد، كسي جز فرستاده ي ابن زياد بود. آنجا كه مي گويد: پس بر عمرو وارد شدم و گفت: چه خبر؟ و من به او خبر دادم. او شادمان شد و فرمان داد كه قتل او را ندا دهند.
[2] الارشاد، ج 2، ص 123؛ كشف الغمة، ج 2، ص 68.